Komu choć raz w życiu nie zdarzyło się krwawienie z nosa? Czy to po uderzeniu piłką podczas zajęć w-f w szkole, czy w trakcie infekcji albo kiedy nagle się zdenerwowaliśmy…
Krwawienie z nosa (epistaxis – z jęz. greckiego epistazein, co oznacza „płynąć kropla po kropli”) i jest jednym z najczęstszych objawów, z którym zgłaszają się pacjenci do izby przyjęć.

Krwawienia najczęściej występują w przedniej części jamy nosa (ponad 80%) i zwykle mają swoje źródło w splocie niewielkich naczyń na przegrodzie nosowej zwanym splotem Kiesselbacha. Są one niegroźne i często do ich zatrzymania wystarczy silne uciśnięcie skrzydełek nosa i chwila spokoju. W przypadku samoistnego nie ustępowania należy zastosowań tamponadę przednią i utrzymać ją w nosie przez 48 godzin.

Najczęstszą przyczyną krwawień są urazy spowodowane mechanicznym drażnieniem błony śluzowej palcem, urazy twarzoczaszki, przekrwienie błony śluzowej w przebiegu wirusowych lub alergicznych nieżytów nosa, ciała obce oraz przewlekłe stosowanie leków donosowych. Dotyczą przede wszystkim dzieci oraz młodych dorosłych szczególnie w momencie dojrzewania.

Znacznie poważniejsze są krwawienia z tylnej części jamy nosa, ponieważ pochodzą z obszaru zaopatrywanego przez tętnicę klinowo-podniebienną. Występują głównie u osób starszych, w przebiegu chorób ogólnoustrojowych (miażdżycy naczyń i nadciśnienia tętniczego), zaburzeń krzepliwości, nowotworów głowy i szyi. Często są obfite, a ich źródło jest trudne do określenia w zwykłym badaniu laryngologicznym. Wymagają szybkiego leczenia przyczynowego i często zastosowania bardziej inwazyjnych metod zaopatrzenia takich jak tamponada tylna (BIVON, Belock).

Sposób tamowania krwawienia z nosa
Źródło: wikipedia.org