Chrypka to każde zaburzenie jakości głosu – jego nieprzyjemne brzmienie lub osłabienie.
Diagnostyka chrypki w gabinecie lekarza pierwszego kontaktu rozpoczyna się od dokładnego zebrania wywiadu. W szczególności lekarz zapyta o następujące czynniki:
- czas trwania chrypki – niepokojące jest, jeśli utrzymuje się dłużej niż 3 tygodnie,
- okoliczności rozpoczęcia (infekcja, nadużycie głosu, uraz, zabiegi chirurgiczne),
- charakter pracy (przewlekłe nadużywanie głosu, praca w niekorzystnych warunkach środowiska, w narażeniu na szkodliwe czynniki chemiczne, pyły),
- nałogi (papierosy, spożywanie wysokoprocentowego alkoholu),
- choroby ogólnoustrojowe (astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc, refluks żołądkowo-przełykowy, choroby neurologiczne),
- leki (leki wziewne na astmę, niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego),
- przebyte choroby i zabiegi chirurgiczne, urazy (w obrębie szyi, klatki piersiowej, ośrodkowego układu nerwowego).
W następujących przypadkach lekarz pierwszego kontaktu powinien skierować na pilną konsultację do specjalisty laryngologa:
- jeśli chrypka utrzymuje się ponad 3 tygodnie i nie jest związana z ostrą infekcją górnych dróg oddechowych lub pozostaje po ustąpieniu infekcji,
- jeśli chrypka występuje u pacjentów obarczonych czynnikami ryzyka raka krtani (palenie papierosów, spożywanie wysokoprocentowego alkoholu),
- jeśli chrypce towarzyszą inne niepokojące objawy, które mogą sugerować nowotwór (trudności w oddychaniu, zaburzenia połykania, guz na szyi, ból gardła, ból promieniujący do ucha).
Podczas wizyty u lekarza laryngologa zawsze zostanie przeprowadzone pełne badanie laryngologiczne, ze szczególnym uwzględnieniem badania krtani w laryngoskopii pośredniej (badanie lusterkiem) oraz badania szyi. W uzasadnionych przypadkach lekarz laryngolog może skierować pacjenta na bardziej szczegółowebadania, takie jak:
- videolaryngoskopia – bardzo dokładne badanie krtani przy użyciu kamery z możliwością wykonania badania stroboskopowego (badanie ruchomości fałdów głosowych), dzięki któremu można zauważyć już bardzo małe zmiany na błonie śluzowej krtani,
- badania obrazowe (USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny).
Jeżeli przeprowadzone badania wskazują na występowanie zmian patologicznych w krtani, to lekarz laryngolog kieruje pacjenta do szpitala w celu wykonania laryngoskopii bezpośredniej. Jest to zabieg diagnostyczno-leczniczy, który wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Podczas laryngoskopii bezpośredniej, w zależności od wielkości patologii, istnieje możliwość usunięcia zmiany lub pobrania wycinków do badania histopatologicznego. Dzięki temu można dowiedzieć się, w jaki sposób należy postępować dalej.